ในยุคโลกไร้พรมแดนอย่างทุกวันนี้  ภาษาจีนกลาง กล่าวได้ว่าเป็นภาษาที่มีผู้ใช้มากที่สุดในโลก ทั้งนี้เพราะประเทศจีนเป็นประเทศใหญ่ที่มีประชากรมากที่สุดในโลก นอกจากนี้ยังมีชาวจีนโพ้นทะเลที่อพยพโยกย้ายถิ่นไปจากจีนแผ่นดินใหญ่ มีลูกหลานสืบสกุลอยู่ในแทบทุกประเทศทั่วโลก การเรียนรู้ภาษาจีนกลางจึงถือว่าเป็นการสร้างจุดเด่นหรือสร้างโอกาสในด้านต่างๆให้กับผู้เรียนนั่นเอง

                ก่อนเข้าสู่บทเรียนภาษาจีนกลาง ผู้เขียนขอทำความเข้าใจกับผู้อ่านในเรื่องเกี่ยวกับภาษาจีนกลางอย่างย่อ ๆ ก่อนว่า
ภาษาจีนกลาง หรือ ภาษาแมนดาริน(Mandarin) คือภาษาที่ถูกกำหนดให้เป็นภาษากลาง หรือภาษาราชการมาตั้งแต่สมัยจักรพรรดิหย่งเจิ้งแห่งราชวงศ์ชิง เนื่องจากประเทศจีนเป็นประเทศที่มีแผ่นดินกว้างใหญ่ไพศาล มีประชากรจำนวนมาก และที่สำคัญคือมีภาษาถิ่นมากมาย ภาษาถิ่นที่คนไทยคุ้นเคยกันดีกมีหลายภาษาเช่น ภาษาแต้จิ๋ว ภาษาฮกเกี้ยน ภาษากวางตุ้ง ภาษาแคะ เป็นต้น ทำให้คนในประเทศจีน
ที่แม้ว่าจะเป็นคนจีนเหมือนกันแต่ใช้ภาษาท้องถิ่นต่างกันไม่สามารถสื่อสารกันได้ การกำหนดให้มีภาษาราชการใช้ทำให้คนจีนสามารถพูดคุยติดต่อสื่อสารกันได้นั่นเอง

               เอาล่ะค่ะ เกริ่นนำแล้ว เรามาเริ่มเข้าสู่บทเรียนภาษาจีนกลางกันดีกว่า สำหรับการพบกันครั้งแรกขอเริ่มต้นด้วยบทเรียนที่เกี่ยวกับการทักทายแบบจีน ๆ กันนะคะ เพื่อว่าฉบับต่อไป เราจะได้นำบทเรียนนี้ไปใช้ได้เลย

สถานการณ์ที่ 1  : นักเรียนสองคนทักทายกัน

A:你好！          อ่านว่า  หนีห่าว                         แปลว่า  สวัสดีครับ/ค่ะ

B:你好！          อ่านว่า  หนีห่าว                         แปลว่า  สวัสดีครับ/ค่ะ

หมายเหตุ        你 อ่านว่า  หนี่                              แปลว่า   คุณ , เธอ

                   好   อ่านว่า   ห่าว                            แปลว่า   ดี

                  你好！ เป็นคำทักทายที่ใช้ได้ทุกสถานที่และทุกช่วงเวลาของวัน มีความหมายกลาง ๆ คล้ายกับการทักทายด้วยคำว่า “Hello” ในภาษาอังกฤษ

สถานการณ์ที่ 2  : นักเรียนทักทายอาจารย์ในชั้นเรียน

นักเรียน  : 老师 好！       อ่านว่า เหล่าซือห่าว          แปลว่า  สวัสดีครับ/ค่ะอาจารย์

อาจารย์   : 你们 好！     อ่านว่า  หนี่เมินห่าว           แปลว่า  สวัสดี(พวกคุณ = นักศึกษาทุกคน)

หมายเหตุ   老师               อ่านว่า  เหล่าซือ              แปลว่า อาจารย์ , ครู

              你们              อ่านว่า  หนี่เมิน                แปลว่า พวกคุณ

              (คำว่า 们 เป็นคำเติมท้าย ทำให้คำนามหรือคำสรรพนามที่อยู่ข้างหน้าเป็นพหูพจน์)

สถานการณ์ที่ 3  :พนักงานต้อนรับของโรงแรมทักทายแขกที่มาพัก

พนักงานต้อนรับ : 您 好!           อ่านว่า หนินห่าว                 แปลว่า  สวัสดีครับ/ค่ะท่าน

แขกที่มาพัก      : 你好！         อ่านว่า  หนีห่าว                  แปลว่า  สวัสดีครับ/ค่ะ

หมายเหตุ          您          nín                  อ่านว่า หนิน                     แปลว่า  ท่าน

                     您 好!   เป็นคำทักทายที่มักใช้กับผู้ที่มีอาวุโสมากกว่า หรือเมื่อต้องการแสดงความคารพนับถือ หรือเมื่อต้องการให้เกียรติผู้ที่สนทนาด้วย 

                นอกจากนี้แล้วในภาษาจีนกลางยังมีคำทักทายที่มีการระบุช่วงเวลาให้เลือกใช้อีกด้วย เช่น

早安！    อ่านว่า จ่าวอาน                    แปลว่า อรุณสวัสดิ์/สวัสดีตอนเช้า

早上好！อ่านว่า จ่าวซ่างห่าว             แปลว่า อรุณสวัสดิ์/สวัสดีตอนเช้า

午安！  อ่านว่า อู่อาน                แปลว่า สวัสดีตอนบ่าย

晚上好！อ่านว่า  หว่านซ่างห่าว        แปลว่า สวัสดีตอนกลางคืน

    ว่าด้วยเรื่องของการกล่าวทักทายเมื่อพบกันแล้วสุดท้ายของฉบับนี้ขอฝากคำกล่าวอำลาไว้ด้วยนะคะ

晚安！    อ่านว่า    หว่านอาน    แปลว่า  ราตรีสวัสดิ์ (เผื่อเอาไว้ Say goodnight กับใครๆ) 

再见！  อ่านว่า    จ้ายเจี้ยน       แปลว่า  ลาก่อน

                โอกาสต่อไป เราจะมาเรียนรู้เรื่องเกี่ยวกับการแนะนำตัว รวมถึงเรื่องความสำคัญและรายละเอียดของสัทอักษร หรือตัวอักษรภาษาอังกฤษที่กำกับอยู่ท้ายตัวอักษรจีนกันนะคะ  พบกันใหม่ในโอกาสหน้าค่ะ  再见！^U^

*********************